Itsasoko lamiak

Itsasoko lamiek marinelen belarriak ferekatzen dituzte. Eta ni ere fereken zain nagoelarik aitonaren irrati zaharrari begira nagoela konturatu naiz. Orduan, klik magikoaren ostean… udaberriko loreei darien usainak erleak erakartzen dituen moduan zure hotsak gozatzen du nire belarria. Ahots gozo, xamurra, amets erotiko onenaren musika. Jadanik ez dut ferekarik behar!
Sarri, zure marmarrak esnatzen nau. Amets gaiztoetatik, batzuetan, amets goxo eta ezti eta umeletatik besteetan. Eta egunak aurrera egiten duen heinean, gaua iritsi eta lokartzeko desiran goiza noiz iritsiko egiten dut amets, zurekin noiz elkartuko, zu noiz sentituko … Ametsetan nirekin zaitut, baina halere ezin gailen zaitzaket. Eta goizean, argia hasten denean, ez argia hasi baino lehen, entzuten zaitut; esna nauzu, berotu, goxatu…
……………………………..
Atzo aitonaren irrati zaharrari klik egin ostean, eguna argitu ondoren zure kide batek hauxe esaten zuela entzun nuen: “ Kulturik gabeko hizkuntzak esanahi handirik gabeko hitzak ematen dizkigu, arimarik gabeko hitzak, benetako zentzurik gabeak…” Zure aitzakia hartuta argi ikusi dut gurearekin kapaza izan naizela arimadun hitz hauek sortzen…